Oei, die Baltics! (met permissie)

Met huiselijke permissie was ik vandaag in de gelegenheid om mijn ogen de kost te geven. Gisteren was er nog een item op de BBC of CNN geweest over de overdaad aan beauties in Riga. De verslaggever ter plaatse had zijn verbazing over de Letse hoofdstad op tv wereldkundig gemaakt.
Berichtgeving is leuk voor aanname, maar ik vind dat je het af en toe ook moet controleren. De temperatuur op controledatum 9 juli was 27 gr C. Dat stond mijn onderzoekje niet in de weg. Integendeel!

Wel een groot woord , onderzoek. Ik ben eigenlijk meer op zoek gegaan naar een maat voor de hoeveelheid van de schoonheid. Hoeveel kun je er in een foto vangen? Richt op één van de vier windrichtingen en als je "er" vier hebt druk je af met je camera. Het moeten dan wel vier echte zijn anders telt het niet. Heel eenvoudig.

Riga mag dan de naam hebben. Vandaag werden de bovenstaande criteria niet gehaald. Deze uiterst kritische blogger mocht al een maandje achtereen in Kaunas, Lihuania, vertoeven. Daar werd ruimschoots aan de windrichtingen-methode voldaan. Daardoor lag de lat voor de dames uit Riga te hoog. Sorry.
(Photos: Leica Digilux 1)

Vis met slabbertje

Aan de Pohjoisesplanadi 17 in Helsinki bevindt zich een voortreffelijk visrestaurant met de niet zo aantrekkelijke naam "FishMarket'. Laat u hierdoor niet afleiden!
Ik heb me daar vanavond geheel ingehouden en een Bouillabaisse besteld. De smaak was vollediger dan mijn smaakpapillen konden bevatten. Wat een fijnproeverij! Er is een "returning customer" geboren. Binnenkort ga ik nog een keer terug en gooi er dan graag eens honderd euro tegenaan om mezelf te trakteren op het grotere deel van de kaart.

Misschien wel net zoiets als de geslabberde nederlander, die tegenover mij zat. Om vast te leggen hoe dit beschermsel hem werd voorgebonden was ik helaas net iets te laat.
(Photo: Nokia 9500)

Sta-in-de-weg

Op het vliegveld is een nieuw hek geplaatst. Het oude staat echter ook nog. Waarom weet niemand. Het ergste is bij de doorgang. Met de handen vol -dat is een algemene houding voor iemand die naar een vliegtuig loopt- moet eerst het oude hek en dan binnen dertig centimeter het nieuwe hek worden geopend. Het oude hek koste me na vijf dagen al het scherm van mijn commuicator. De telefoon kwam tussen mij en het oude hek klem te zitten. De telefoon overleefde het niet. Het hek ook niet, maar daar moest ik zelf even bij helpen.
Ik vond het nogal een goed idee om de telfoonmoordenaar te verwijderen. Misschien velen met mij, want het staat nog steeds los links naast het waarschuwingsbord. Ik ben benieuwd hoe lang nog....

Gelukkig zit ik hier in Finland. Nadat ik een Nokia Service Centre binnenliep was mijn 9500 binnen 10 minuten!! gerepareerd. Opsturen? Niets van dat alles.
Viva Nokia Finland.
(Photo: Leica Digilux 1)